Bij het afscheid nemen van een dierbaar persoon hebben mensen het vaak moeilijk om hun gevoelens te uiten. Ze zijn soms te diep in zichzelf gekeerd en voelen zich ontredderd, verlaten en vervreemd. Toch zoeken ze ergens wel een klankbord, een stille steun. Op dat moment kan de rouwclown de pijn verzachten en verlichting bieden, als belichaming van droefheid en medeleven, een tastbare aanwezigheid die helend werkt.
De rouwclown is een rustig en bezadigd figuur, bedeesd en zeker niet uitdagend. Hij onderkent en begrijpt de problemen van het leven. Zwijgzaam kijkt hij de nabestaanden respectvol aan en geeft hij kleine signalen van begrip en medeleven aan familie en kennissen van de overledene.
De rouwclown maakt geen grappen maar helpt strakke patronen die het rouwen in de weg staan te doorbreken.
Door zijn spontane en onbevangen houding gaan mensen minder verkrampen en laten ze hun emoties makkelijker de vrije loop. Huilen kan, lachen mag en applaudisseren lucht ook op.
Hij wordt uitgenodigd op uitdrukkelijk verzoek van de stervende of nabestaanden, op de begrafenis zelf, de koffietafel achteraf of tijdens een herdenking.
Op die manier wordt de uitvaart een heel persoonlijk en speciaal afscheid, dat nooit vergeten wordt.